Hakkımda

Fotoğrafım
İçinden geldiği yöne gitmek , düşünmeden yazmak hiç kolay değildir.. İçinden geçenlerin şerefine...

18 Mayıs 2010 Salı

tota.......


totaya

hayatıma yıllar önce biri girmişti..adı valentina matinyan..ben onu tanıdığımda 70 yaşındaydı..uzun boylu,iri gözlü saçları kısacık ve bembeyazdı..güçlüydü,umutluydu,sevecendi,sevgidoluydu..herkezin annesi gibiydi...terziydi o yada ondan daha fazlasıydı..dikemeyeceği hiç bir model yoktu..yaşının ilerlemiş olmasına rağmen gençlere taş çıkaran bi zindeliği enerjisi vardı..yüzünde okadar çok anlam vardıki.kendini yaptığı işe kaptırdığı zaman mutluydu çünkü ozaman baka hiçbirşey düşünmezdi,geçmişi düşünmezdi,bikaç saat sonrasını düşünmezdi..ama eğer yapıcak hiçbişeyi yoksa işte ozaman hemen bizim yanımıza gelir anlatmaya başlardı..eskileri,anılarını,gençliğini,bütün ölmüş olan çocuklarını,ermenistanı,evini,burada birlikte yaşadığı gelinini,torununu,küçücük evini,borçlarını,hastalıklarını,ve fıkralarını..konuştukça herşeyi baştan yaşardı ve ağlamaya başlardı,ona sımsıkı sarılıp acısını hafifletmeye çalışırdım..ama mümkün olamazdı,geri gelemezdi ölen üç oğlu,geçen zamanı...hayatı boyunca çalışmış,hiç dinlenmemiş,yaz kış koşturmuş durmuş..hep birilerine bakmış,hep ayaklarının üstünde durmuş tota..ben ona tota diyorum tota ermenicede abla dmek..tatik de derdim..bana ermenice küfürler öğretirdi bende ona söylerdim gelene geçene şaka yapardık..gülerdik birlikte...tatik patik,çal havik..çehovu bilirim derdi,tolstoyu bilirim,destoyevskiyi bilirim..onları tanırım derdi..ben bikere ona sonyayı oynamıştım çehovdan..ağlamıştı..neyapabiliriz yaşamak zorundayız....sonra dinlenicez,dinlenicez,dinlenicez....hayır o dinlenemedi hemde hiç...hep çalıştı hep çalıştı..ölmeden bi hafta önce bile çalışıyordu..mide kanseriymiş çok ilerlemiş hastalığı tatikin..ama o halde devam etti hayatına...bana ermenice bi yazı yazmıştı..sana inanıyorum demişti sen çok başarılı olucaksın..ama neyazdığını söylemedi..bende hiç anlamadım..saklıyorum..neden yazdım bunları çünkü onu çok özledim...totaydı o ..ermeniydi..insan gibi insandı..dostdu..anneydi..melek di...şimdi onun gibi biriyle aynı keyifli sohbetleri yapmak belkide çok zor...

2010

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder