Hakkımda

Fotoğrafım
İçinden geldiği yöne gitmek , düşünmeden yazmak hiç kolay değildir.. İçinden geçenlerin şerefine...

6 Nisan 2010 Salı

ilk defa


biraz daha zaman
yaşamak için biraz daha nefes
büyüdümmü ne
herşeyi olgunlukla kabulleniş
gerektiğinde susmak
sessizlikle cevap verebilmek
büyüdümmü ne
artık korkularımla yüzleştim
güneş ısıtıyor yüzümü
yakıyor ışıkları ensemi
kaygılar siliniyor ardından
ilk defa kabullenebiliyorum yenilgiyi
ilk defa sevinebiliyorum olana olmayana
içimdeki düğümleri bir bir kendim çözüyorum
içimdeki labiretnlerden sorgusuz sualsiz geçiyorum
yolumu buluyorum nihayetinde
tek bir yol yok
tek bir sonuç yok
binlerce,yüzbinlerce seçenek,sonuç var
hayat var,sözcükler var
yaşam var ölüm var
ilk defa kendimi tanıyorum
farkediyorum içimi dışımı
sevebiliyorum artık kendimi
olduğum kişiyi kabul ediyorum
olduğum kişiye gülümsüyorum
ona selam veriyorum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder